Zacht Spreken

Er zijn natuurlijk grote verschillen, maar ook kleine.

Eentje is dat mensen hier zacht praten. Op straat, als mensen pratend voorbij lopen, kan ik ze amper horen. En als wij op straat praten kijken mensen soms verschrikt op. Terwijl we naar Nederlandse normen niet hard praten.

En mensen kijken je niet aan als je langs loopt. In NL, als je iemand op straat tegenkomt, kijk je even, en knik je, of zeg je gedag. Men kijkt heel even naar je, maar maakt dan geen enkel contact. In het begin voelde dat als norsheid, maar dat is het niet. Als je iets vraagt zijn ze meteen heel vriendelijk. Ze maken geen contact met vreemdelingen. Prima.

Er zijn meer verschillen. In NL zijn de treden van een trap in principe allemaal gelijk. Hier niet. Je moet oppassen, want de ondeerste, of de bovenste, of een tree middenin kan zomaar een paar cm afwijken. Geen idee of dat iets betekent. In ieder geval moet ik oppassen om niet te vallen.

Gelukkig zijn er ook dingen hetzelfde: Stout gelagerd op Whiskey vaten, uit een brouwerij hier in Yaroslavl. Wat wil je nog meer?