Trolleys

Ik kan me nog herinneren dat ik mijn rijbewijs had gehaald, al een tijdje reed, en toen voor het eerst in Amsterdam reed. Het zweet stond op mijn rug. Overal autos en fietsen en ook nog trams. Chaos die elk moment nèt niet ontspoort.

De eerste keer in Yaroslavl was net zo. Overal autos. Brede straten en pleinen, maar weinig of geen marketing. Gokken waar je moet rijden en wie voorrang heeft. Overal komen autos, bussen en trolleybussen vandaan

Geen markering (en dus geen rijstroken) is raar, totdat je bedenkt dat een wezenlijk deel van het jaar de straten vol sneeuw liggen. Dan zijn duidelijke borden belangrijker dan wegdek-markering.

Maar net als Amsterdam, went ook Yaroslavl. De stoplichten zijn duidelijk, veelal met een teller eronder hoe lang ie rood cq. groen is (ook voor voetgangers). Er zijn geen fietsen, weinig motoren, en men is gehaast maar beleefd. Zelden getoeter. Meer leven en laten leven.

Men parkeert op de vreemdste plaatsen, maar zolang je er langs kan, stoort niemand zich daar aan. Parkeren is gratis Hier in het centrum staan erg veel auto’s, maar we hebben nog altijd een plek bij ons in de straat.